Η Κύπρος του ‘all inclusive’ δεν είναι το μέλλον

Στην Κύπρο πόλος έλξης της μεγάλης μάζας του τουριστικού ρεύματος αποτελεί ο καλός καιρός και οι παραλίες. Αυτό το είδος τουρισμού περιλαμβάνει τους λεγόμενους  ‘στατικούς τουρίστες’ με την έννοια ότι συνήθως πηγαίνουν σε ένα ξενοδοχείο και παραμένουν εκεί καθόλη την διάρκεια των διακοπών τους. Χαρακτηριστικά αυτό είναι το ‘all inclusive’ με τους πελάτες να βρίσκονται στα ξενοδοχεία που τους παρέχουν εκτός από διαμονή και όλα τα γεύματα. Τα ‘all inclusive’ πακέτα διακοπών προσφέρονται σε πολύ χαμηλές τιμές και δεν υπάρχει μεγάλο περιθώριο κέρδους για τον προορισμό παρά μόνο για τους τουριστικούς πράκτορες.  Σε ξενοδοχεία αποκλειστικά με πελάτες ‘all inclusive’ οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν και αγενή συμπεριφορά άλλα και παράλογες απαιτήσεις. Επιπρόσθετα, η κατάρτιση του ανθρωπινού δυναμικού είναι περιττή  γιατί δεν εκτιμάται από τον ‘all inclusive’ πελάτη.

                                                                                                                                  

Η αγκίστρωση στους τουριστικούς πράκτορες έχει ως αντίκτυπο την εξάρτιση των ξενοδοχείων από αυτούς μέσω συμφωνιών που γίνονται ακόμη και για αρκετά χρόνια πριν με τη δέσμευση των δωματίων σε πακέτα ‘all inclusive’. Τα πλείστα ξενοδοχεία οφείλουν την επιβίωση τους εξ’ ολόκληρου σε αυτό το είδος πελατών. Ωστόσο, αυτό εμπεριέχει πολλά αρνητικά γι’ αυτό και γίνεται προσπάθεια από τους τουριστικούς φορείς για την χρονική διασπορά της τουριστικής ζήτησης αλλά και για τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών προκειμένου η Κύπρος να αποτελέσει προορισμό ατομικών/ανεξάρτητων τουριστών. Αυτό ούτως ή αλλιώς αποτελεί τον ευσεβή πόθο του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (ΚΟΤ) και σύντομα του Υφυπουργείου Τουρισμού. Με καταλλήλους χειρισμούς η Κύπρος μπορεί να απεγκλωβιστεί και να προσφέρει ιδανικά πακέτα για ανεξάρτητους επισκέπτες που θέλουν να βρίσκονται «σε κίνηση» κατά την διάρκεια των διακοπών τους. Με επισκέπτες που δεν βρίσκονται συνεχώς στις εγκαταστάσεις των ξενοδοχείων και περιμένουν αποκλειστικά τις υπηρεσίες τους αλλά αναζητούν τα μοναδικά χαρακτηριστικά του προορισμού. Όπως για παράδειγμα εστιατόρια με κυπριακή κουζίνα, τις διαδρομές του κρασιού και τα αγροτουριστικά καταλύματα. Επιπλέον, εκείνους τους επισκέπτες που θέλουν να εξερευνήσουν τα μονοπάτια της φύσης, να περπατήσουν στα χνάρια του Αποστόλου Παύλου αλλά και να επισκεφτούν αξιοθέατα σχετικά με τον μύθο της Αφροδίτης.

Τα προβλήματα στον τουρισμό είναι χιλιοειπωμένα και ίσως τώρα, με την αλλαγή στην διοίκηση, να βρεθούν οι λύσεις. Το Υφυπουργείο Τουρισμό πρέπει να θέσει ως στόχο να αλλάξει την εικόνα της Κύπρου και τις προσφερόμενες υπηρεσίες.  Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται εμπλοκή όλων των φορέων, έχοντας ως κοινό παρονομαστή την επίλυση του προβλήματος της εποχικότητας και την αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών με στόχο της προσέλκυση επισκεπτών με μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη. Με αυτόν τον τρόπο οι τουριστικοί πράκτορες θα θέσουν το τουριστικό προϊόν της Κύπρου πολύ ψηλά και θα το προωθούν σε επισκέπτες που δεν αρέσκονται να παίρνουν ότι τους σερβίρουν σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές από παζαράκι διακοπών για ‘all inclusive’. Για να γίνει αυτό πρέπει να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα για γενική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Η Κύπρος είναι πραγματικά ένας προορισμός για ‘όλες τις εποχές’ όπως διαφήμισε πολλές φορές ο ΚΟΤ όπου ένας επισκέπτης μπορεί να αποκομίσει πολλές εμπειρίες. Άρα πρέπει να στοχεύσουμε στην προώθηση ‘premium’ πακέτων διακοπών που να περιλαμβάνουν πλήθος δραστηριοτήτων και επιλογών συνδυασμένων με το καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στον Οικονομικό Φιλελεύθερο 

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2018, σελ. 9